Ancona von Fredutio'nun 1497'de yaptığı haritada Çerkeslerin yerleşim sahası bugünkü Tagonrok'a kadar getirmektedir. 1502'de yapılan diğer bir haritada yine Azak denizinin doğu yakalarında Çerkesleri göstermekte, hatta Don Nehri’nin doğusuna kadar uzanmakta ise de buralardan Kırım Hanlarınca Güney’e doğru sürülmüşlerdir. Bu haritayı çizen Rnra Tntpriana Çerkesler hakkında bize oldukça ilginç bilgiler aktarmaktadır. Çerkeslerin şövalye NMMan XIX. yy’a kadar devam etmişlerdir. Kan davasını kendi aralarında çözümlerlerdi. Katillik olayı Adigelerde az rastlanan bir olaydı. Bir katil kendini, ailesini ve kabilesini korumak için öldürdüğü kişinin ailesine fidye ödemekle yükümlüdür. G. İnteriano Çerkeslerin misafirperverliğine bilhassa dikkat çekmekte, ev sahibi, misafirini her türlü kötülüklerden, hatta bunun sonunda kendi hayatına mal olacağını ve köle olarak satılabileceğini bilse dahi, korumakla yükümlüydü. Kadınlar erkeklerden kaçmaz, saklanmaz konuklara hizmet etmekten kaçınmazlardı. Üst tabakadan biri vefat edince yapılan merasimde genç bakire bir kızın kendi bekareti için yaptığı mücadele, törenin en heyecanlı anını teşkil ederdi (Bkz. Fr. Neumann'ın "Rusya ve Çerkesler' 1840 sayfa 39 adlı yapıtı) Cenevizliler orta çağdan bu yana, Bizans ve Osmanlılar zamanında da, Karadeniz kıyısında ve iç Kafkasya'da yaşayan Çerkeslerle aktif ve dostane ticari ilişkiler sürdürdükleri için kaynakları da güvenilir olarak kabul edilmektedir. Cenevizliler özellikle Kopa'dan aldıkları köleleri çeşitli ülkelerde satarlardı.